آخرین مطالب
امکانات وب
خیلی بهترم. خیلی. قابل مقایسه با صبح نیستم.
ای میسد سامبادی.
امیدوارم روزی جایی باشه ک بتونم عکسای عزیزم رو برای همیشه نگه دارم. عکسایی که تو طول سال ها قطره قطره جمع کردم و الان ک فولدارهامو باز می کنم گاهی یسری ها از شدت زیبایی ب گریه می اندازن منو. برای هر حسی عکسی هست. اما ترس اینکه عکس سیاه و سفید با عکسای سوسایدل و دپرشن و هر کوفت و زهرما ری مربوط ب افسردگی"در عینِ کتمان نکردنِ هیچ چیز" اشتباه گرفته شه همیشه هست. و سانسورهایی دیگه ک همیشگی هستند. اینکه نتونم بگم لذتم از این عکس ها همیشه از ارتباط کاملا شخصی م نمیاد. اینکه مثلا الان من یه بافت صورتی پوشیدم که پایینش توپ های سفید و مشکی داره، رژ م هم قرمزِ، گیره ی کوچولویی ک باهاش موهای جلوم رو بالا نگه داشتم هم صورتیه، و دارم شیر و بیسکوئیت می خورم. اما اینها دلیل نمیشه از این عکس لذت نبرم. عکس های کوتیشن دار و یا بدون هیچ کلمه ای. هرکدوم ب نحوی روانم رو ب ارگاسمی عجیب می رسونه.
این عکس از یکی از پیج های محبوبم، لاست اند فاوند..
تو هر پست اونچه برام باارزش تر اون عکسِ، نه اونچه تایپ شده.
برچسب : نویسنده : fanew08 بازدید : 182